افزایش بیست درصدی اجاره بهای مسکن در تهران، طی یک‌سال گذشته

بر اساس اعلام مرکز آمار ایران اجاره بهای مسکن در سطح شهر تهران به ازای یک متر مربع به طور متوسط نسبت به تابستان سال گذشته ۷ / ۲۰  درصد رشد داشته است. اعلام افزایش بیش از بیست درصدی اجاره بهای مسکن توسط یک منبع دولتی در حالی صورت می‌گیرد که منابع دولتی همواره سعی در کمتر نشان دادن افزایش قیمت‌ها دارند.

افزایش بیست درصدی اجاره بها در تهران در طول یک سال گذشته در حالی‌ست که به حقوق مزدبگیران که اکثریت بزرگ و به بیان واقعی،‌ قریب به اتفاق اجاره نشینان می‌باشند؛ به میزان بسیار کمتری افزایش داشته است. در این میان کارمندان دولت و بازنشستگان تنها ۶ درصد افزایش حقوق داشته‌اند.

برپایه‌ی گزارش فوق متوسط اجاره بهای ماهانه در شهر تهران و در تابستان گذشته به ازای یک متر مربع بیش از ٩۶ هزار ریال بوده است. یعنی به طور متوسط برای اجاره یک مسکن کوچک۶٠ متری در تهران به طور متوسط باید چیزی حدود ۶٠٠ هزار تومان پرداخت. یعنی دو برابر حداقل دستمزد یک کارگر. این مبلغ یعنی به طور متوسط نزدیک به دوبرابر دستمزد یک کارگر بازنشسته و یا به میزان دستمزد یک کارمند و یا معلم بازنشسته با حداقل مدرک لیسانس و سی سال سابقه‌ی کار. برپایه‌ی گزارش فوق کمترین میزان اجاره بهای مسکن مربوط به منطقه ١٨ تهران و با رقمی به طور متوسط ۴۶ هزار ریال برای یک متر مربع بوده است.

هم چنین منطقه یک تهران با ١٢٩ هزار ریال به ازای هر متر مربع بالاترین میزان اجاره بهای مسکن را به خود اختصاص داده است.

دولت احمدی‌نژاد از زمان روی کار آمدن تاکنون تبلیغات زیادی بر روی مشکل مسکن زحمتکشان جامعه با عناوینی مانند طرح مسکن مهر و غیره نموده است. طرح‌هایی که هرگز نتوانسته است کوچکترین گره‌ای از مشکلات زحمتکشان جامعه باز نماید. طرح‌هایی که با دو هدف مشخص آغاز شده‌اند. اول آن که در سایه‌ی طرح‌های این چنینی و واگذاری پروژه‌ها به نان‌خورهای حاکمیت، پول باد آورده‌ای به جیب عوامل دولت و اعیان و انصارشان ریخته شود و دومین این که با استفاده از روش تبلیغ گوبلزی که دولت احمدی‌نژاد مهارت ویژه‌ای در کاربرد آن دارد، به تبلیغ و فریب توده‌های ناآگاه زند.